In Denver, Colorado staan er sinds 1 januari lange rijen voor de eerste legale cannabisverkooppunten. In de staat Washington zullen ze later dit jaar ook beginnen met legale verkoop van softdrugs. In Uruguay werd de hele industrie afgelopen jaar al uit de illegaliteit getrokken. En in Nederland?
In Nederland meldt de politie trots dat een speciaal team afgelopen jaar in de noordelijke provincies zo’n driehonderd hennepkwekerijen heeft opgerold en voor zes miljoen euro aan planten, stekken en materieel in beslag heeft genomen.
Nederland zakt hard op het lijstje van goede drugsbestemmingen in de wereld.
Nu kun je je afvragen hoe erg we dat moeten vinden. De binnenstad van Amsterdam barst van de zwalkende Franse en Engelse toeristen die met bloeddoorlopen ogen coffeeshop in en uit lopen. De eerste wijk die je tegenkomt vanaf het Centraal Station bestaat, ook na de grote schoonmaak, uit gelijke delen prostitutie en drugs. Iets wat de stad niet per se aantrekkelijker maakt voor de oudere drugs-averse toerist, die minder overlast veroorzaakt en meer geld uitgeeft.
Ook in Terneuzen, Heerlen en andere Zuid-Nederlandse steden zijn ze niet dol op de drugstoeristen die blijven komen, ondanks dat de verkoop van drugs aan buitenlanders verboden is. Uruguay probeert dit soort taferelen te vermijden door de verkoop vanaf het begin tot de Uruguayanen zelf te beperken. Ik hoop voor ze dat die regel daar wel te handhaven valt.
Toch lijken Nederlanders het vervelend te vinden dat we qua drugsbeleid niet meer bij de ruimdenkende top van de wereld horen. In een peiling geeft 65 procent van de ondervraagden aan voor een volledige legalisatie te zijn. Er zit wat in. Zo’n politie-hennepteam had zich bijvoorbeeld bezig kunnen houden met criminaliteit die wél echte slachtoffers maakt. En stel je voor hoeveel accijns we zouden kunnen heffen? We blowen dat begrotingstekort zo weg.
De onderliggende vraag is: waarom maken we drugs überhaupt illegaal? Waarom laten we de burger niet gewoon vrij om zich te vergiftigen en zijn geest te verruimen, zolang hij daarmee niemand kwaad doet? Waarom leggen we drugs niet gewoon in de schappen van de drogist? Amfetamine in neussprays, XTC in doordrukstrips, crack-cocaïne in van die schattige aardewerken aromaverbrandertjes met een waxinelichtjes eronder.
Geestverruimende ideeën wat mij betreft. Toch vind ik het antwoord makkelijk. Zoveel last heb ik niet van liberalisme. Ik wil een rechtsstaat die de burger richting een zo productief mogelijk leven stuurt waarin de maatschappij zo weinig mogelijk wordt geschaad.
Daarom moeten we de vrijheid aan alle kanten beperken. Bijvoorbeeld door de burger te verplichten om meer dan tien jaar lang naar school te gaan. Door belastingvoordeel te geven voor pensioenopbouw, trouwen, kinderen krijgen. En door zoveel mogelijk illegaal te maken dat dat leven in gevaar brengt. Drugsgebruik bijvoorbeeld. Mensen raken verslaafd aan drugs. Mensen worden agressief, psychotisch, ziek en depressief van drugs. Mensen die drugs gebruiken zijn slechte automobilisten, slechte werknemers, slechte ouders. En ook al geldt het niet voor iedereen, en ook niet voor elke drugs, over het algemeen kun je stellen dat het het beste is als er zo weinig mogelijk drugs wordt gebruikt. Een verbod is een poging om dat te bereiken.
Sterker nog, als het praktisch mogelijk zou zijn, zou ik zelfs voor een volledige drooglegging willen pleiten.
De maatschappelijke kosten van alcoholgebruik zijn duizelingwekkend hoog: gezondheidszorg, verslavingszorg, politie, justitie, vandalisme, verkeersslachtoffers. Zo’n Oudejaarsavond, waar een grote groep Nederlanders zich eventjes volledig debiel zuipt, aan het rellen slaat, hulpverleners mishandelt, ongelukken veroorzaakt en de boel vernielt, is een triest voorbeeld waarom een alcoholvrije samenleving vermoedelijk een betere samenleving zou zijn. De enige reden waarom we alcohol niet moeten verbieden, is omdat een verbod te veel onrust zou opleveren en moeilijk te handhaven is. Alcohol is een te wezenlijk onderdeel van de reguliere cultuur, te makkelijk te maken, te gewoon om te criminaliseren.
Voor cannabis lijkt hetzelfde in mindere mate op te gaan. Het is moeilijk vechten tegen een geestverruimend middel dat met eenvoudig materiaal op elke zolder gekweekt kan worden. Op het drugstoerisme na is marihuana ook niet de allerschadelijkste drugs en de enorme politie-inzet wellicht niet waard. Als het verbod op verkoop aan buitenlanders een beetje goed wordt gehandhaafd, moeten we de hennepteelt in Nederland misschien ook maar legaliseren. Met grote tegenzin dan.