Op de laatste warme zaterdag van het jaar zat ik op het terras van een modieuze koffiezaak naast een ontzettend modieus meisje. Ze had een grote hoornen bril op, lang haar met een pony, een vintage bloemetjesjurk met schoudervullingen, cowboylaarzen. En op haar blanke zachte onderarm, waarmee ze haar kopje zo nu en dan optilde, prijkte een soort blauwgroene fantasievogel. Een groot ding. Vers gezet, met rode randen en een flinke zwelling eronder. Terwijl zij rustig kletsend haar koffie opdronk bood haar huid maximaal verzet tegen de recente mishandeling met de naald en de lichaamsvreemde inkt. De vogel puilde haast uit haar arm, alsof haar lichaam hem wilden optillen en uitwerpen. Tevergeefs. Over twee weken zou het immuunstelsel zijn verzet staken, de inkt inkapselen en zich erbij neerleggen. Nu stond er een tekeningetje op haar. Een tekeningetje dat haar levenlang aanwezig zou zijn, tijdens het slapen, tijdens het eten, tijdens het vrijen, tijdens het sterven, altijd.
Op die laatste warme zaterdag van het jaar zag ik vanaf het terras op de blote benen en armen van het voorbijtrekkende winkelpubliek nog één keer de volle omvang van de epidemie: tatoeages. Een zelfverkozen brandmerk dat ooit alleen voorkwam in de onderkant van de maatschappij: de zeemannen, de Hell’s Angels, de criminelen, outcast, onderklasse. Tatoeages vielen in het rijtje roken, drinken, gokken. Hobby’s voor toekomstloze mensen. Het kon hen weinig schelen of ze spijt zouden krijgen, ze hadden weinig te verliezen.
Nu hoeven sociologen niet meer naar groezelige café´s in achterbuurten om de getatoeëerde medemens te onderzoeken. Ze kunnen de vragenlijsten gewoon onder hun studenten uitdelen. In de leeftijdsgroep tussen 18 en 29 jaar heeft 31% van de Nederlanders een tatoeage. Het merendeel daarvan is nog steeds laagopgeleid, maar het hoogopgeleide aandeel groeit aanzienlijk. Steeds meer mensen die wél een toekomst hebben laten zich verminken in de tattoo-shop.
Net als grote brillen en vintage bloemetjesjurken zijn tattoo’s mode. Op televisie wemelt het van de verminkte BN´ers: Arie Boomsma heeft de ooit gezonde huid van zijn rug en armen getransformeerd in een zee van veertjes, lijntjes en spreuken. De Voice of Holland winnaar Ben Saunders heeft zichzelf van top tot teen ondergekliederd, inclusief zijn hals, handen en alle tien zijn vingers, als een zelfverkozen huidziekte. De afbeelding van de kus in zijn nek is met name populair onder jongeren, zo melden tattoo-shops. De tatoeage is zo mainstream en high-end aan het worden dat vandaag Henk Schiffmacher (zelf ook zo’n lopend kladblok) een heus tattoo-museum opent, inclusief bibliotheek, tattoo-shop, restaurant en kinderafdeling. Een museum waarin de zelfverminkingen te bewonderen zijn ware het gewone kunst die je aan de muur kan hangen en er ook weer af kunt halen.
Maar het is een vreemd soort kunst, die tatoeages. Body art is een kunstvorm zoals zelfmoord een keuze is, het is een expressie die elke andere expressie onmogelijk maakt. Je hebt maar één canvas dat je kan gebruiken, je huid, een prachtig stuk lichaam, dat je warm houdt, of juist af kan koelen, dat zacht is en soepel zodat je erin kunt bewegen, zo ingenieus dat de beste ingenieur het niet kan namaken. En toch besluiten al die mensen massaal dat het een geschikte plaats is om namen van kinderen, tekeningetjes of tegelwijsheden in te kerven. Dat een blauwgroene fantasievogel niet alleen als mooi plaatje zou kunnen dienen op een tas of als broche, maar dat je die net zo goed in dat vernuftige stuk weefsel kan beitelen. Als graffiti op een Caravaggio. De ultieme minachting van het lichaam.
Toch blijft het aantrekkelijk voor steeds grotere groepen mensen. Die enorme hoeveelheid tatoeages in de samenleving zorgt voor allerlei nieuwe vragen. Op de arbeidsmarkt bijvoorbeeld. Mag een werkgever iemand weigeren omdat hij tatoeages heeft? Dat is een ingewikkeld debat. De tatoeages zijn dan wel een eigen keuze geweest, zoals kleding en dus een legitieme grond voor afwijzing. Maar ze zijn vanaf het moment dat die keuze gemaakt werd ook onlosmakelijk verbonden met het lichaam van de sollicitant, zoals flaporen of een huidskleur, hij kan er weinig meer aan doen, afwijzing zou discriminatie zijn. Vorige week stond Volkskrant Magazine boordevol mensen wiens tatoeages door de werkgever niet bepaald op prijs worden gesteld. Een voorbeeld is Marloes Tiemersma (22). Zij heeft in al haar wijsheid haar bijnaam “RevoLOESzjonaire” in koeienletters op haar bovenarm gekliederd (want ze ziet zichzelf namelijk als een revolutie). Toen het warm werd zei haar werkgever “trek jij je jasje maar weer aan”. Ook Elmer van Engelenburg (33) heeft het niet makkelijk. Maar wat wil je als je een zogenaamde “body suit” tatoeage hebt inclusief “sleeves”. Op de foto is te zien hoe hij zijn romp en armen voor misschien wel veertig procent heeft laten injecteren met allerhande tekeningetjes. Hij heeft geen normale huidskleur meer, zijn teint is groenig. Maar toch heeft hij zich er wel eens boos overgemaakt. “We leven in 2011” denkt hij als hij een vacature ziet waarin specifiek naar mensen zonder tatoeages wordt gezocht. Hij vond het buitengewoon onrechtvaardig dat hij in de computerzaak waar hij werkte niet aan de balie mocht staan maar achterin de reparaties moest doen. Het vooroordeel dat tatoeages asociaal zijn is archaïsch, zegt hij.
Hij is in de war. Het gaat niet om de associatie, het gaat om wat een tatoeage is. Een tatoeage zegt dat de eigenaar zijn carrière durft te riskeren voor zoiets futiels als lichaamskunst. Een tatoeage laat zien dat iemand onbedachtzaam en roekeloos met zijn lichaam omspringen. Een tatoeage is direct bewijs dat iemand tot zeer discutabele maar onomkeerbare besluiten in staat is. Ik begrijp wel dat een werkgever zo iemand weigert. Dat zijn geen vooroordelen, dat zijn oordelen.
Het blijft een bizarre beslissing om jezelf zo toe te takelen. Zelfs als je beslist iets op je rug te laten zetten, of op je borst, zul je je levenlang moeten schipperen met kleding die juist wel of juist niet de tatoeage bedekt. Ik zie tatoeages als het tragische gevolg van een verregaande vorm van individualisme die welig tiert onder precies die 18-29 generatie. Die generatie gelooft niet in God, ze gelooft in zichzelf. De life events, de successen, de verliezen, de liefdes, de moeilijke periodes en al die wijsheid die ze daarbij op hebben gedaan, het definieert ze, het is hun houvast. En als die identiteit zo heilig voor je is, dan is het ontzettend vervelend dat die huist in een lichaam dat, wanneer het uitgekleed en afgeschminkt is, er bijna net zo uit ziet als al die lichamen van al die andere mensen. Het menselijk lichaam heeft customization nodig om te kunnen dienen als een waardig onderkomen voor jouw unieke zelf.
De tatoeage is daar het ultieme middel voor. Stel dat je aan zo’n levensvisie uiting wilt geven, dan is kleding, make-up, haardracht, of god verhoedde, tijdelijke tatoeages, niet genoeg. Je lijfspreuk laat je niet met henna-verf op jezelf aanbrengen. Airbrush plaatjes zijn even mooi, maar niet welkom in het museum van Schiffmacher. Het gaat namelijk niet om de decoratie zelf, het gaat om de commitment met waar het voor staat, alsof je met dat deel van jezelf in het huwelijk treedt, trouw zweert aan jouw identiteit, “tot de dood ons scheidt”.
Elk geloof heeft zijn dogma’s, en het dogma van het geloven in jezelf is dat jouw zelf één of andere absolute onveranderlijke entiteit is. Dat dat levensmotto, je stijl, je overtuigingen iets zijn waar je altijd op kan rekenen, iets dat zijn waarde altijd zal behouden. In de tattoo-shop is exact die illusie te koop. Daar laten al die massa´s mensen hun identiteit voor de eeuwigheid vastleggen puur en alleen omdat ze niet in staat zijn de dynamiek van die identiteit in te zien, het veranderlijke eraan. Ze besluiten hoe ze er de rest van hun leven zullen uitzien, met een beetje pech al voor hun twintigste, omdat het ze ontbreekt aan het vermogen om zichzelf in de toekomst voor te stellen, en dat die oudere zelf het misschien niet eens is met een Tweety op het linkerschouderblad.
De denkfout is makkelijk gemaakt. Mijn eerste aanschaf op een kunstbeurs was een ets van een zwemmende vrouw waarvan ik dacht dat ik er voor altijd naar wilde kijken. En een aantal jaar keek ik er ook heel intensief naar want de ets hing in mijn studentenkamer van vijf bij vijf. Hij was er altijd, als ik at, als ik studeerde, als ik las, als ik sliep. En uiteindelijk bleek het onmogelijke toch mogelijk: ik werd de zwemmende vrouw zat en ik wilde de ets even niet meer zien.
Er is niet veel bekend over het percentage spijtoptanten. De golf mensen met spijt komt altijd ná de golf tatoeages. Verder haalt niet iedereen de tatoeage er ook weer af. Zo’n procedure is òfwel lang en zeer kostbaar, of je moet een derdegraads brandwond willen veroorzaken zodat met de verschroeide huid ook een stukje tatoeage van je afvalt. Toch lijken mensen die een tatoeage willen niet echt onder de indruk van dit soort verhalen. Velen zijn ervan overtuigd dat, mochten ze de tatoeage ooit niet meer mooi vinden, dat het altijd nog een fijne herinnering zal zijn aan een onbezonnen jeugd. Ik betwijfel dat. Ik denk dat het ernstiger is. Ik denk dat oude tatoeages die je niet meer wilt, voelen alsof je je levenlang moet wonen in je puberkamer met Kill Bill posters aan de muur en een lavalamp. Ik denk dat als het hippe meisje haar blauwgroene fantasievogel zat wordt, dat het dan geen fijne herinnering is, maar het voelt alsof ze die bloemetjesjurk met schoudervullingen elke dag weer aan moet.
Die golf spijtoptanten gaat er komen, dat is onvermijdelijk. Tatoeages raken ooit weer uit de mode, en de onaangetaste, schone, roze lichamen weer ín. Zo gaat het met elke hype. Zelfs de hang naar permanente decoratie is een tijdelijk fenomeen, net als individualisering, een fase die wel weer overgaat. Al draagt een hele generatie de littekens van die fase, zijn hele leven met zich mee.
Heel goed stuk, zowel de inhoud als de argumenten. Ik werk op een universiteit en zie steeds meer studenten met tatouages. Het is schrikbarend dat zo’n domme -want onherroepelijke – daad klakkeloos wordt overgenomen. Groepsgedrag als individualiserings-mechanisme… Is het zelfbesef van deze groep jongeren dan zo laag? Dan hebben scholen, ouders en universiteiten, wij allemaal, gefaald.
Zeer sterk en hoog noodzakelijk stuk. Verbaas me ook hoe dit stukje onderklasse cultuur steeds normaler wordt.
Hahahaha!! Echt!? Is t Alweer Komkommertijd in Nederland? :p Hoog Noodzakelijk Stuk!? Haha! Stukje Onderklasse Cultuur, Joop!? Tuig Is Eigenlijk he!? HaHA! MIsschien wat “Noodzakelijker” wat er Met Nederland als Boegbeeld van Tolerantie is Gebeurd… Liefde Voor de Medemens is niet Makkelijk, Maar Laten we Het voor de GEin Gewoon PRoberen? Miep Miep Mieeeeeeeeeuw!! 😀
is => …..”T ….eigenlijk he!? Excuus Weledelachtbare Damen en Heerrrrrrrrr (rond en achterin de keel) Muahaha!!
Het is altijd jammer dat tegenstanders van tatoeages hun kritiek niet kunnen uiten zonder het woord verminking binnen twee zinnen te gebruiken. Het is niet alleen overtrokken, maar getuigt niet van enig respect. Een tatoeage een verminking noemen is hetzelfde als iemands geloof fabeltjes noemen. Het gebeurt zelden dat tegenstanders van tatoeages gewoon zeggen dat het niks voor hen is, en dat jongeren misschien iets beter voorgelicht kunnen worden in een shop.
Het punt dat je probeert te maken Rosanne, is een hele simpele. Steeds meer mensen dragen inkt op hun huid, maar jij zou dit nooit doen. De argumentatie die je er vervolgens bijsleept is niet van enig niveau. Ik zal niet verder ingaan op je schaamteloos elitaire houding en alleen stellen, dat ieder argument dat je aanvoert neerkomt op een nieuwe onnodig negatieve term voor het inbrengen van inkt in het lichaam.
Een aspect dat je helaas weg laat, wat toch zeer teleurstellend is voor een paginagroot artikel in een krant voor een cultureel ontwikkeld publiek, is de geschiedenis van tatoeages. Deze komen al duizenden jaren voor. Ze hadden niet alleen een decoratieve of sociaal hierachische functie, maar konden ook een medicinale en spirituele hebben. Door de jaren heen verschilde het gebruik van tatoeages per volk. In de Scytische cultuur droeg iedereen versieringen op hun lichaam, de mooisten werden gereserveerd voor prinsessen en prinsen. Sinds de komst van het monotheisme is het echter steeds meer een taboe geworden. Hoewel er weinig onderzoek gedaan is naar de reden hiervoor, is het voorstelbaar dat dit komt, omdat het moeilijk is om mensen te bekeren als ze heidense tatoeages op hun lichaam hebben. Door de ontdekkingsreizen van Europeanen vanaf het einde van de 15e eeuw werd Europa geconfronteerd met verscheidene volkeren met een rijke geschiedenis van tatoeeren, wat zorgde voor interesse en navolging bij grote delen van de bevolking. In 1862 bijvoorbeeld kreeg de prins van Wales (later koning Edward VII) zijn eerste tatoe. In Noord-Amerika hebben de kolonisten de rijke tatoegeschiedenis van de Indianen overgenomen, wat resulteerde in de eerste tatoeshop in New York in 1846.
De geschiedenis lijkt er dus op te duiden, dat tatoeages eigenlijk nooit voor jouw mooie hokje van kanslozen zijn geweest. Ik denk dat jouw stuk voortkomt uit iets anders: een compleet doorgedraaide verpreutsing van de Westerse normen en waarden, in het bijzonder onder de hogeropgeleiden. Alleen al de onbegrijpelijke boosheid in jouw stuk over iets waar jij nooit van je leven last van zal hebben. Hoe ze het in hun hoofd halen? Het onbegrip dat je tentoonstelt is zo arrogant, zonder enig begrip, respectloos en elitair, dat ik me afvraag of het niet ergens anders vandaan komt. Ik ben hoogopgeleid en heb idem ouders, en niemand heeft ooit problemen gehad met mijn tatoeage (een spiraal als hommage aan symbolen als eerste herkenbare uitingen van cultuur door de mens, waardoor ze zich voor het eerst onderscheidden van dieren). Vraag een keer waarom iemand een tatoeage heeft gezet, wat het voor hen betekent. Misschien word je dan wat minder boos.
Job’s stuk is het enige stuk hier dat uitgaat van respect.
Je mag tattoos lelijk, mooi of weetikveelwat vinden, de tijd verandert en de culturele opvatting over tattoos is ook veranderd. Natuurlijk kun je er voor kiezen vast te houden aan tradities. Maar leg die niet een ander op.
Uit je toon klinkt minachting. En dat staat je minder mooi dan welke tattoo dan ook.
Ik vind het anders een goed stuk. Een column hoeft niet bij iedereen in de smaak te vallen en hoort bijna controversieel te zijn. Ik vind de negatieve reacties dan ook zeer onterecht, het stuk getuigt van lef en schrijftalent en net zoals jullie een mening hebben, heeft zij dat ook. Maw, get off her back, wat zij vindt mag zij zeggen, en al helemaal als het in de vorm van een column is.
Ik kan je punt begrijpen en je schrijft niet slecht. Maar pas op met je onderbouwing en woordkeuze; ik vind je beledigend en onnodig agressief. Het is een keuze om niet van tatoeages te houden en je mag uitleggen waarom. Maar ik vind dat wanneer je schrijft ‘Het merendeel daarvan is nog steeds laagopgeleid, maar het hoogopgeleide aandeel groeit aanzienlijk. Steeds meer mensen die wél een toekomst hebben laten zich verminken in de tattoo-shop.’ dat je veel te ver gaat. Je laat hier duidelijk blijken dat lageropgeleiden volgens jou geen toekomst hebben. Ik vind het absurd dit te denken. Je staat niet boven anderen als je opleidingsniveau hoger is. Je hebt niet ‘meer toekomst’ dan een ander.
Daarnaast ben ik het eens met alles wat Job hierboven heeft geschreven. Je vergeet de geschiedenis en de verhalen achter het nemen van een tatoeage.
Ook ik heb me zeer gestoord aan de ontzettend arrogante toon waarmee je in dit stuk neerkijkt op mensen met een lage(re) opleiding. Ik vraag me oprecht af waar je het idee vandaan haalt dat deze mensen geen toekomst hebben en jij wel. Laten we niet vergeten dat het dagelijks leven zonder de laagopgeleide vuilnisman, stratenmaker en bouwvakker al redelijk snel tot een halt komt. Iets meer respect voor je medemens lijkt me op zijn plaats.
Daarnaast sluit ik me inderdaad aan bij het commentaar van Job; tatoeages zijn veel verder terug te voeren dan de laatste modetrend. Het is echt waar: niet iedereen doet dingen alleen maar omdat het mode is! Wellicht was het in dit geval toch handig geweest om je eerst iets meer te verdiepen.
Waar is dat commentaar van Amnon Klein nou? Ik wil lachen !!!
Amnon heeft gelijk. Je moet eerst het hele stuk lezen om tot een dergelijke conclusie te komen.
In dit stuk http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/11/de-afgrijselijke-tsunami-van-tatoeages wordt bovenstaande in verband gebracht met Theodore Dalrymple. Interessant.
Misschien moet je deze foto’s even bekijken.
Doe even wat research voordat je zo’n artikel schrijft. En beoordeel mensen niet zo op hun uiterlijk, opleiding en werk gaat om je kennis en kunnen, niet om het feit of je inkt in je lichaam hebt of niet !!!
http://4.bp.blogspot.com/_Se19XAPwVi8/RvbGh6RolbI/AAAAAAAABkg/Z_4f-WPTVNA/s400/tattooed-doctor.jpg
Schitterend artikel, mooi uiteengezet. Ik kan alleen hopen dat het artikel de uitkomst is van een uiteengelopen grap want ik weiger te geloven dat je zo serieus bent als je overkomt.
Iemand afwijzen voor een functie omdat hij/zij een tattoo heeft is gelijkwaardig aan iemand afwijzen voor een functie omdat hij/zij op het sollicitatiegesprek een kruis om hun nek draagt. Natuurlijk is het een tattoo permanenter dan een sieraad maar als je wilt discussiëren over welke van de achterliggende levenskeuzes het slechtst is voor de samenleving ga ik die discussie graag me je aan.
Dude jij bent echt een dom wijf, bah !!
Oh beste Rosanne, wat raak je me diep en eindelijk “heb je me daar”, op het reageerbordje.
Wat een vreselijke minachting en walging moet jij hebben over mensen zoals ik, al tientallen jaren diep intens gelukkig met mijn eigen tattoeages.
Wat een enorm disrespect heb jij over mijn diepgewortelde levens visie over lichaaamskunst. Letterlijk mijn ziel en zaligheid zit in en op mijn lijf. Ik heb voor mijzelf geprobeerd mijn eigen ik om te laten zetten in tattoeages op mijn lijf. Ik ben daar heel gelukkig mee!
En nu denk jij dat, in een zogenaamde intellectuele bijdrage, dit in 1 keer er van af te kunnen wissen! Het enige wat jij hier mee bereikt, Rosanne Hertzenberger, jij en jouw respectloze onwaardigheden lees ik nooit meer.
Jammer!
Zeer treffend verwoord wat ik al jaren denk. 98% van de tatouages staan op tragische fashion victims, die in een wanhopige poging en individualistische statement te maken, zich tot aan de dood tot kuddevee laten stempelen. Hoe triest is de aanblik van al die sukkelaars met spreuken in chinese, tibetaanse of urdu-karaklters. Wat willen die mensen? Willen ze hun boodschap alleen aan chinezen etc. uitdragen, want de meeste Nederlanders kunnen het niet lezen? Nee, dat is om in een coffeeshop aan geïnteresseerden te kunnen uit leggen dat daar staat “eer, bloed, trouw” of boodschappen van dergelijke strekking, aan het de bedoeling is vol bewondering te knikken en de joint door te geven.
Met de schrijfster kijk ik uit naar de tijd dat het verschijnsel uit de mode zal raken. En die tiijd is niet ver meer. Als zelfs Pleuni van 54 jaar die bij de Hema achter de kassa zit een Tattoo draagt, dan kan het nauwelijks hip meer worden genoemd. Dat lijkt me een harde waarheid voor een jonge blom van 20 die net een dolfijn op de bil heeft laten tattoeeren, helemaal als ze beseft dat die, tegen de tijd dat ze Pleunies leeftijd zal hebben, die dolfijn meer zal lijken op een potvis.
Met dank aan Arnon Grunberg…Kort maar duidelijk in de Volkskrant…
wat een ontzettend benarde uiteenzetting van een MENING…. en niet te vergeten de cultuurminachting in dezes…. die mevrouw die dit heeft geschreven is duidelijk uit het tijdperk dat iedereen een trabant verdient….moet er alleen 5 jaar op w8en…misschien wil deze mevrouw ook gewoon hetzelfde trabantje?? en wil ze dr dure designerbril wel ruilen voor een ziekenfondsbrilletje…klaarblijkelijk hoeft t individu zich niet te onderscheiden van de rest…allemaal hetzelfde krantje lezen en vanuit je illusionaire ivoren toren trappen naar de middenmoot die deze samenleving maakt tot wat hij is…en zeg nou zelf…een btje kleur in je leven is toch gezellig??
Natuurlijk heeft ieder mens recht op zijn of haar eigen mening. Als liefhebber van tatoeages vind ik dit stuk zeer kwetsend en zoals hierboven al vermeld is zijn er in alle bevolkingsgroepen en werkvelden mensen die getattoeerd zijn. Er heeft de laatste jaren een positieve verschuiving plaats gevonden, van het stigma dat tatoeages alleen voor “aso’s” zijn, naar het krijgen van erkenning als kunstvorm. Spijtig dat de schrijver er met zoveel minachting naar kijkt.
“The only difference between tattooed people and non-tattooed people is tattooed people don’t care if you are not tattooed.”
Wat kan je veel woorden nodig hebben om te zeggen dat je het niet mooi vindt. Jammer, ik heb wel respect voor een ieder in onze samenleving. Welke kleur dan ook. Welk geloof dan ook. En welke gedachte dan ook.
Waren er maar meer met dit RESPECT.
Een goed geschreven stuk. Zeker de omschrijving van wat een tattoo nou een tattoo maakt en de statistieken liegen er niet om. Ik heb geen problemen met je tekst. Het is populistisch geschreven, dat wel. Gericht op jouw omgeving, waar de algemene teneur is om tattoos als verminking te zien. Mijn ervaring is dat er ook werkgevers zijn inmiddels die geen problemen met tattoos hebben. Sterker, directeuren die zelf inkt verzamelen kan ik zo aanwijzen. Van grote bedrijven ook nog.
Een rondje sauna opent de ogen altijd leuk. Gesprekken met getattoeëerde mensen van diverse sociale klassen, uit diverse vakgebieden. Een bezoek aan een tattoobeurs opent de ogen nog verder. Roep daar eens dat dit een voorbijgaand modebeeld is en je zult een meewaarig klopje op je ongetattoeëerde schouder kunnen verwachten.
Wat me wel zorgen baart, is het feit dat iemand van jouw leeftijd zo’n jaren 30 visie erop na houdt. Ligt dat aan je ouders? Je opvoeding? Let wel: ik veroordeel je niet. Het maakt me alleen nieuwsgierig.
Er zijn 1001 redenen waarom mensen tattoos nemen. Ja, je hebt gelijk, een groot deel van hen doet dit uit modieuze overwegingen. Dat zijn de potentiële spijtoptanten. Maar het gros van de getattoeëerden bezoekt de tattooshop omdat men daadwerkelijk kijkt naar tattoos als een vorm van lichaamsversiering.
Het is afgezaagd… maar het gezegde “Het verschil tussen een niet getattoeëerd persoon en een getattoeëerd persoon is dat die laatste er geen problemen mee heeft dat de ander geen tattoo heeft.”
Zoveel mensen, zoveel meningen. Zoveel smaken. Zelf ben ik universitair opgeleid, zit ik in een managementfunctie in het dagelijks leven. Keurslijfjeswerk. In mijn vrije tijd mag het dan best wat rock ‘n roll zijn 😉
Ik ga vrolijk door met mijn body suit.
wat een hoop larie!!!
de bekrompenheid en arrogantie van deze vrouw…
tattoo’s zijn een persoonlijke keuze en horen niet beoordeeld te worden door andere,
en ik moet toegeven, ik ben gelukkig als piraat, hells angel, low life scum, van hals tot benen volgetekend met gekleurde tekeningetjes en woordjes en veel blote vrouwen, maar nog gelukkiger ben ik als deze piraat, met een succesvolle kok, die net zijn eerste ster heeft behaald
Ik heb genoten van je schrijfkunst maar ben zeker niet akkoord en ik vind je stuk iets te langdradig worden. En misschien moet je even uit je hoogopgeleide toren komen: mijn vader heeft geen diploma gehaald, is als straatveger begonnen en werkt nu al tientallen jaren succesvol als bediende in de haven van Antwerpen. Zijn volgens jou onbestaande toekomst heeft hij zelf uitgebouwd door zichzelf bij te scholen thuis, net zoals mijn schoonzus en mijn partner. Het is niet omdat je van je ouders niet de kans krijgt om een goede opleiding te volgen dat je je de rest van je leven moet blijven wentelen in miserie. Daar kunnen “wij hogeropgeleiden” nog een puntje aan zuigen.
Of juist verering van het lichaam door het tatoeëren van herinneringen 😐 etcetera,… de mens doet dit al van in het begin van zijn bestaan, zij die dit negeren, negeren hun geschiedenis en hun bestaan EN herinneringen 😮
Pas sinds het katholicisme aan de macht kwam werd er negatief gepraat over tatoeages,..
in tijden zoals deze kan men smallmindednes wel beginnen aan de kant schuiven denkt u ook niet?
Iedereen doet met zijn/haar leven wat hij/zij wil!
En mensen die dit niet aankunnen, dat zijn natuurlijk mensen waarover ik me niet wil uitspreken over hun persoonlijkheid…Want met of zonder tatoeages, het gaat ‘m om de persoon vanbinnen! En respect voor degenen die dit durven te tonen adhv tatoeages!
Waardeloos hoe jij je mening probeert te uiten in dit artikel. Mensen zonder tattoo’s oordelen altijd over mensen met tattoo’s. Maar andersom … nee wij ‘mensen met tattoo’s’ zeuren niet op jullie dat jullie er geen hebben.
Jij bent overduidelijk weer iemand die van tattoo’s walgt en totaal niet open staat voor
de mening van anderen. Dit stuk is volledig respectloos geschreven en dat je de keuze
voor een tekening vergelijkt met een keuze voor een tattoo is helemaal belachelijk.
Je bent zeker compleet opgevoed zonder cultuur en kijkt enkel naar de stereotype mensen. Want als je wat meer van cultuur zou weten, zou je ook weten dat tattoo’s al langer meegaan. En natuurlijk zijn er de groep mensen die tattoo’s hebben die in een snelle beslissing genomen zijn. Maar hoe respectloos jij alle mensen met tattoo’s over 1 kam scheert, dat is niet te bevatten.
Mensen met zo’n ‘simple minded’ gedachte zouden geen columns moeten schrijven. bah.
Prachtig om te zien dat je heel gericht voorbeelden hebt opgezocht uit dat Volkskrant-artikel, Rosanne. Die volgetattooeerde docent Nederlands die er wel prima mee werkte, was dat geen voorbeeld naar jouw garing? Te positief? Bewust informatie filteren uit andere stukken die jouw verhaal ten goede komen; erg onprofessioneel. Maar het past wel bij het bord voor je kop.
Rosanne,waar moet ik beginnen? Wat een bekrompen manier van denken. Tatoeages zijn voor iedereen. Mijn oma van 75 heeft onlangs nieuwe tattoos laten zetten,mijn moeder van 45 die een goede baan heeft,heeft tattoos. Mijn zus,tante,oom en opa hebben tattoos,allen hebben zij ook een rijke carriere en een hoog inkomen. Allen hebben zij grote tattoos. Wie ben jij om te zeggen dat het verminking is? Mensen die tattoos voor andere redenen laten zetten dan dat ze het zelf mooi vinden,dat zijn domme mensen. Tattoos zijn een persoonlijk iets,je laat ze zetten omdat JIJ het mooi vind. Mensen zoals jij zijn de reden dat mensen zoals ik,met tattoos,nog steeds bevooroordeeld worden bij sollicitaties. Ik neem aan dat jij je haar knipt en verft,dat jij je nagels knipt en je lichaam scheert? Het is precies hetzelfde,het is body modification. Je past je lichaam aan zodat jij het mooier vind. Je bent geen haar anders dan mensen met tattoos. We zitten allemaal op het zelfde spectrum,andere mensen zitten gewoon wat verder op dat spectrum dan jou. De reden dat jij je haar knipt en steilt is dezelfde reden dat ik tattoos laat zetten en mijn oorlellen oprek,we vinden ons zelf er mooier op worden. Het is niet jij en zij,we doen het allemaal.
Nadenken voordat je wat zegt.
Een sterk stukje tekst over een spijtige visie op hedendaagse lichaamskunst.
Er valt weinig meer toe te voegen aan de woorden van Job en ik wens de columniste dan ook veel sterkte met haar dogmatische wereldvisie.
‘Een tatoeage laat zien dat iemand onbedachtzaam en roekeloos met zijn lichaam omspringen.’
Ik wil er graag op duiden dat dit bij lange na niet zo het geval is, veel mensen hebben tattoos op plekken die niemand anders ziet. vaak met een betekenis.
Zo heb ik een tattoo voor een overleden vriend, heel onopvallend aan de binnenkant van mijn dijbeen, niemand die hem ziet wat ik ook draag.
Dat rosanne tatoo’s een ‘verminking’ noemt vind ik vresenlijk, dat is het namenlijk niet. je lichaam heeft geen enkele functie verloren.
The difference between tattooed people and non-tattooed people is that tattooed people don’t care if you don’t have tattoos.
Dit gaat echt weer prima op voor Rosanne. Ik vind u werkelijk walchelijk.
Vriendelijke groeten,
Getattooerde universitaire student. (wat nou onderklasse)
@ joop: wees dan ook maar lastig op alle buitenlanders die in jouw land een andere taal spreken, zij zijn ook onverstaanbaar 🙂
Live fast die young is het motto van de jeugd, en wij willen leven, het interesseerd die jongeren net niets wat jullie van hun denken en zo zouden jullie beter ook beginnen leven, jullie zouden een pak gelukkiger kunnen zijn als jullie zich NIKS aantrokken van wat anderen denken.
En moest die dolfijn op een potvis beginnen lijken, dan is dat toch jouw probleem niet?
Jullie zouden je beter eens zorgen beginnen maken over jullie eigen levens, dan heb je waarschijnlijk al problemen genoeg 😉
wat zoek je anders toch maar in een coffeshop?
Ach Joop, als jij denkt dat het laten zetten van een tattoo in eerste instantie wordt gedaan om als ‘hip’ bestempeld te worden en aandacht te krijgen van anderen sla je de plank ongelofelijk mis. Bespeur ik hier een vorm van projectie? En je jonge blom heeft als ze jouw leeftijd heeft bereikt een mooie herinnering aan de tijd dat ze nog een dolfijn was.
The only differents betweet TATTOOED people and non TATTOOED people is
………….
TATTOOED people don’t care if you’re not TATTOOED
i rest my case xxx
Ik heb met open mond dit artikel zitten lezen.
Wat zou ik graag een keer de discussie met jou aan willen gaan.
Ik ben een in jouw ogen een ‘hoogopgeleide die haar toekomst heeft vergooid’.
Ook ik zit onder de tatoeages. Ik heb zelfs een tijdje in een tattoo-shop gewerkt. Nu sta ik voor de klas op de middelbare school met mijn zelfontwikkelde lesprogramma.
Dus zo slecht doe ik het nog niet met al die tatoeages die verspreid zijn van mijn nek en borst tot mijn armen, handen en onderbenen. En er zullen er nog vele bijkomen.
Ook ik ben er inderdaad van overtuigd dat je niet verder kijkt dan je neus lang is, zoals hierboven ook al is benadrukt. Ben je überhaupt het gesprek al eens aangegaan met iemand die van boven tot onder getatoeëerd is? Volgens mij zul je worden verrast over hoeveel liefde, persoonlijkheid en betekenis er in een tatoeage kan zitten. Elke dag als ik in de spiegel kijk, ben ik zo ontzettend trots op alle mooie afbeeldingen die ik zie.
Ik heb ooit in een interview over mijn tatoeages gezegd dat als mijn been geamputeerd zou moeten worden, het alsjeblieft mijn linker moet zijn. Hier zitten namelijk geen tatoeages en op mijn rechterbeen wel. Ik zou ze voor geen goud kwijt willen.
Hier zou ik het voor nu bij willen laten. Ik kan nog wel uren doorgaan over hoe mooi en belangrijk tatoeages kunnen zijn. Mocht je er meer over willen weten om je horizon te verbreden neem dan contact met me op. Ieder mens is mooi. Met of zonder tatoeages. Een beetje meer respect naar de getatoeëerde medemens mag wel.
Wat een belabberde beargumentatie zeg.
Zelf ben ik programmeur, op kantoor.
LARIE!
Ach Nikki, wij vinden Tatoeages, de ultieme versiering en liefde van het lichaam, wij houden wel van onszelf en wij zijn net als een ieder met of zonder wel mooi, en om lezers en commentaar te krijgen omdat je alleen maar negatief over een ander kan praten zegt toch genoeg, weet je het leven is een spiegel, wat je haat of niet leuk vind heeft alleen maar een betrekking op jezelf…oftewel Rosanne Hertzberger, minacht je lichaam niet hoe het er ook uitziet
Het het “interlectuele meisje wil alleen maar reacties uitlokken met haar collum. Laat haar lekker in haar waan. Hoe meer we reageren hoe intressanter haar verhaaltje wordt en hoe tevredener haar baas zal zijn. Dus wees slim en laat haar in haar waan.
Dan zet ik er gewoon nog een mooi tattoo’tje bij! En kan ze morgen lekker weer over een ander zeuren.
Dit heeft in de volkskrant gestaan? Wat een schande!
Het definiëren van het woord kunst is een hele kunst. Het soms onpractische, moelijk defineerbare is veelal te hooggegrepen voor mensen van gesloten geest en beperkte gedachte. Om het zo toch onpartijdig uiteen te zetten, zal ik een duidelijke definitie quoten
“Kunst: een subjectieve expressie van een mens die ofwel de verbeelding of gevoelens van de kunstenaar in een scheppende activiteit uit of een schepping is die bij de waarnemer een gevoel of verbeelding oproept, met als doel het voortbrengen van een origineel, zintuiglijk waarneembare (of anderszins voorstelbare) uiting of product met een bepaalde gevoelswaarde of voorstelling”
Een aantal zaken mogen onherroepelijk vast staan. Het medium is geen vast gegeven; zo is een schilderij niet meer of minder kunstig dan een beeldhoudwerk, puur vanwege het door de artiest gekozen medium. Ook het onderwerp is geen gegeven; wanneer een artiest een letterlijke, realistische verbeelding van een landschap verkiest boven een surrealistische, ofwel een abstracte – voor de kunst zou het geen verschil mogen maken. Jip-en-Janneke-taal, feitelijkheden waar we het allen over eens kunnen zijn. De persoonlijke voorkeur die we hier allen ook wellicht in hebben, is welliswaar aan ieder voorbehouden maar kan toch zeker geen feitelijkheid genoemd worden. Het staat ons vrij dezs uit te spreken in meningen, maar dan wel met alle respect van dien; dit artikel walst daar – als een bange, hoogbejaarde stoomboot – dwars overheen.
“Body art”, wordt er met een schuin oog gegrinnikt. Welja. Want wanneer een canvas plots levende, menselijke huid betreft, gaat het onze pet te boven. Maar de strijkt dit niet pal tegen de haren van hetgeen we het eerder zo over eens mochten zijn? Net als dat het niet aan mij is te verkondigen dat iedere tattoo kunst moet zijn, is het niet aan eenieder te vergeten dat iedere tattoo wel kunst KAN zijn.
De tattooagekunst is overigens inderdaad al vele malen ouder dan de enkele schippersman of stoute boef die hierboven beschreven wordt, het is misschien enkel tot hoever uw beperkte geheugen kan (en wil) rijken. Culturen waar deze zeelieden de kunst uit meenamen zijn namelijk talloze jaren ouder dan ons simpele westerlijke. En toch is net niet helemaal de ver-van-je-bed-show: de oudste tattoo ooit gevonden, op de ijsman Ötzi, een schrikbarende 5300 jaar oud, werd gevonden in Oostenrijk.
Al met al, is het niet moeilijk de ondoordachte, ongegronde en simpele gedachtestroom in dit artikel te ontkrachten. Het kan afgedaan worden als de nukken van een oude, bittere vrouw. Want echter, als dit verhaal een moraal mocht hebben, zou het zijn dat er een veel groter mens voor nodig is te zien buiten het beperkte dat hem zo vertrouwd is – de angst voor het onbekende is er namelijk een van hen die niet durven te reizen.
Met een vriendelijkere groet, een hogeropgeleide die haar leven wijdde aan de lichaamskunst – en – nog dagelijks geniet mensen te versieren, maar zeker niet verminkt.
Eerlijk is eerlijk die bekrompenheid werkt op mijn lachspieren.
Verbazingwekkend. U spreekt met zulk minachting en walging, wat is hier de aanleiding? Bent u vroeger ernstig gepest? Of bent u gewoon een beetje bang voor mensen met tatoeages?
Ernstig vind ik wel, dat u, als hoogverheven intellectueel, een grammaticale fout maakt in uw artikel, waar u in de meervoudsvorm naar een enkelvoudsvorm verwijst. Foei!
Ik moest denken aan een mooie, en zeer toepasselijke spreuk uit de Bijbel: “Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter uit het oog van je broeder of zuster te verwijderen” Mattheus 7:5
Even een ps’je
Je kunt het eens zijn met de visie van de schrijfster of niet, mijns inziens een goed blogstuk. Ja, het is provocerend… ik hou daar van. Nee, ik deel de mening van de schrijfster dezes niet. Maar waar ik van smul, is de stroom reacties die het oproept. De discussie is geopend. En dat maakt voor mij dat dit een uitermate interessant artikel is.
We hoeven het tenslotte niet allemaal eens te zijn met elkaar. Liever niet zelfs.
@Tirza, dit heeft absoluut NIET in de Volkskrant gestaan. Er stond juist een heel vrijdenkend stuk in die krant, maar mevrouw Hertzberger pikt er graag de negatieve dingen uit om haar eigen incompetente mening (ja Rosanne, het blijft een mening!) aannemelijker te laten lijken.
Om nog heel even in te gaan op het stuk: ik vraag me af waarom Rosanne in de eerste instantie dat meisje zo bekeek. Misschien moet ze zich bij het volgende kopje koffie met zichzelf bezig houden. Ik heb nog wel een goed boek liggen: “Dat heb je mij niet horen zeggen. Drogredenen van A tot Z.” Misschien zit je volgende stuk dan beter in elkaar.
Hmmm… je semi-literaire taalgebruik kan helaas niet geheel verbloemen dat je niet in staat bent uit te leggen waarom je nou zo tegen tattooages bent. Je voert een meisje op dat jouw droogwijnende nazomer-terraservaring kennelijk bruut verstoort en je besteedt vervolgens een aantal alinea’s een het creëren van de illusie dat “de ultieme minachting van het lichaam” een eerlijke conclusie is, in plaats van een ongefundeerde belediging aan het adres van een onbekende. En eenmaal neergezet als feit is elke keuze voor een tattooage onbegrijpelijk en elke maatregel tegen nooit meer dan redelijk.
Uit je hele stuk spreekt de boosheid van de toeschouwer die de wereld ziet veranderen en die verandering niet kan of wil begrijpen. De bijval in het commentaar, afkomstig van bange 50-plussers die inderdaad tatouage nog als zodanig hebben leren spellen, maakt dit ook wel duidelijk. Tragisch is vooral de laatste alinea, de troostende belofte dat op een dag alles weer zal zijn zoals het was, zoals het hoort, en zij die dwaalden hun straf niet zullen ontlopen. Moest je onwillekeurig een beetje boos glimlachen toen je dat schreef, Rosanne? De wanhoop staat je als een tribal.
Kijk, we kennen allemaal het gevoel dat de wereld ons voorbij snelt. dat we het feestje missen en dat anderen het leuker hebben dan wijzelf. En we vrezen dat ze misschien ook wel leuker zijn. Gelukkig is dat meestal een illusie. Maar deze keer heb ik het vermoeden dat 31% van de mensen tussen 18 en 29 jaar een stuk leuker zijn dan jij.
En de Volkskrant? Echt waar?? Hahahaha…
Het is altijd makkelijk om een oordeel klaar te hebben over mensen.
Maar voor u zo een oordeel publiekelijk maakt is het misschien handig om eerst kennis te maken met de mensen waar u over oordeelt.
Vooral de zin “Die generatie gelooft niet in God, ze gelooft in zichzelf.” kwam bij mij hard aan. Ik geloof wel in God, misschien wel juist omdat ik weet dat Hij mij niet veroordeelt.
Ik vind het echt vervelend om te lezen, hoe de schrijfster van dit stuk lijkt te denken dat zij zoveel beter is dan getattoeerde mensen. Voor God is iedereen gelijk. Wie bent u dan wel niet, om zo over mensen te praten?
Veel van mijn tattoos hebben een religieuze betekenis.
Ze laten zien wie ik was en hoe ik ben geworden wie ik ben.
Ik draag ze met trots.
Zoveel woorden om te laten weten dat je je beter voelt dan anderen is wel heel erg triest. Ik zou zeggen: rapjes terug in je ivoren toren en nieuwe stukjes bedenken, want vermakelijk zijn ze wel!
ik ben dat ongelooflijk domme kind dat mijn “huidverminking” al heeft aangebracht voor mijn 20e.. ik heb er nog geen dag spijt van gehad. Overigens heb ik de school voor journalistiek gegaan en bent u als schrijvende “journalist”, vergeten om de belangrijkste journalistieke regel toe te passen; hoor en wederhoor.. waarom geen ander geluid in dit artikel maar slechts uw eigen subjectieve mening? erg jammer en in mijn ogen een triest geval van slechte journalistiek
Dus tattoos zijn een reden om iemand te weigeren bij een sollicitatie, ‘want het is een keuze, zoals kleding en dus verwijtbaar’.
Goed te zien dat de schrijfster van dit artikel dus ook voorstander is van afwijzen sollicitante die een hoofddoek draagt.
Vanwaar zoveel tijd om je bezig te houden met andere mensen? Is je leven niet boeiend genoeg?
Wat een kortzichtigheid… Ieder zijn mening, maar dit kan erg kwetsend worden opgepakt. Mensen die voor overledenen of dierbare een tattoo hebben laten zetten, die klein of verborden is, worden hier zomaar in de grond gestampt.
Ik ben zelf directrice van een groot en erg succesvol bedrijf, ik heb me hier jaren lang omhoog gewerkt. Zelf zit ik met m’n armen, benen en rug helemaal vol. Laagopgeleid m’n hol.
Ook vind ik het erg storend dat je suggereert dat laagopgeleide mensen geen toekomst hebben.
Tis gewoon een feit dat je tatoeages vroeger alleen maar zag bij zeelieden, bajesklanten en hoeren. Het is een uitwas van deze tijd dat zelfs de middenklasse nu vervalt tot deze bedenkelijke vorm van ‘zelfexpressie’. God beware de bejaardenverzorgers van de toekomst die al die lelijke doorgelopen inktvlekken moeten wassen.
Rosanne, jij moet nog heel veel leren. Vooral over jezelf. Stap maar gauw van je voetstuk – en pas op dat je niet valt.
Zou het wel stoer vinden als je zelf nog een reactie achterlaat. Al is het maar een ‘bedankt voor de tips’.
En wie weet, hebben wij uitschot van de maatschappij jouw bedoeling wel helemaal verkeerd begrepen? Ik zou zeggen, grijp je kans en laat van je horen!
Ik wacht met open vizier.
Beste Rosanne,
als je er niet van houdt, kijk je maar lekker elitair de andere kant op.
Goedemiddag,
een laagopgeleide vol-getattooerde loodgieter
PS je.
Zoals ik al zei, laat haar maar praten. Respect.
By the way: Ik ben een manager bij een telecom winkel op Schiphol en zit bijna helemaal vol. Ook mijn gezicht.
Heb de hele dag contact met klanten en mijn baas is erg tevreden.
Gegroet,
René
http://www.facebook.com/rene.vanassema
Arrogantie op en top. Grappig, ik ben hoogopgeleid en kom uit een bekakt milieu. Was het een hersenloze beslissing om mijn lichaam vol te laten tattoeeeren? Nee, jaren later ben ik nog steeds helemaal gelukkig ermee.
Met wat voor een minderwaardigheidscomplex kamp jij, Rosanne – aangezien je ongegrond zo neerkijkt op anderen? Komt naar mijn mening voort uit pure onzekerheid, waardoor je de behoefte krijgt anderen omlaag te halen, om jezelf beter te voelen. Of je komt uiteraard uit een neonazistisch milieu waarin je bent opgevoed met het idee dat enkel ‘mensen zoals jij’ ‘goed’ voor de wereld zijn. Give me a break!
dit is de keep-it-to-yourself shit. Rosanne, je zit zo verstrengeld in je ego door je zo boos te maken. Door jezelf leed aan te doen door je zo druk te maken, gefrustreerd te voelen, te stressen.
Misschien moet er zelf eens over nadenken wat jij je lichaam aandoet in plaats van de ‘verminkte mensen’.
Let it go!
Hahaha wat een grap..
Je vergeet hier dat het gewoon nog steeds kunst is.
Alleen wij dragen het gewoon mee op straat.
En zeggen dat het voor de kanslozen is hahah, de grootste CEO’s van bedrijven hebben tattoeages, zelfs bodysuits…
Dus dit vind ik dat weer een “waste of time” artikel, gevormd door een mening die niet gegrond is.
Hoop dat je de volgende keer wel wat meer nadenkt over wat je schrijft, want uiteindelijk schrijf je wel goed, alleen je eigen mening zwaar achterwege laten.
Pingback: De ultieme liefde voor mezelf… | Nouske gaat haar eigen gang
Misschien kun je voortaan een blinddoek omdoen als je naar buiten gaat. Er zou wel eens iemand in je gezichtsveld kunnen lopen die niet aan jouw maatstaven voldoet.
Ik “draag” zelf geen tattoos, kennissen van mij wel. De studies en banen die zij hebben zijn gevarieerd tot de top van multinationals tot een mbo2 opleiding tot Cum Laude afgestudeerd.
Bij hen is het van alleen GEEN mode verschijnsel, waar ik je wel gelijk in geef is dat het de laatste tijd bij veel mensen een mode verschijnsel is, maar dit is nooit weg geweest, kijk naar de tribal, onderrug, etc.
Echter snap ik jouw standpunt niet helemaal, waarom maak jij je zo druk om iets waar jij niet aan mee hoeft te doen? Zou jij het ook erg vinden als veel mensen in Nederland de haren groen verven?
Het is niet jouw zorg als mensen spijt krijgen,
Ik heb deze column met veel plezier gelezen. Niet omdat ik het eens ben met alles wat je zegt, maar vanwege de subtiele – en minder subtiele – door mening gekleurde neerzetting van vermeende feiten.
In het verleden werden tatoeages inderdaad teruggevonden bij criminelen en bij zeelui. Wil dit zeggen dat huidige inkt-liefhebbers bij deze groep moeten horen, of zich zelfs in de zelfde sociale laag van de bevolking bevinden? Natuurlijk niet. Trouwens, zeelui gebruikten tattoeages om zich te identificeren – of beter, zich te laten identificeren moesten ze verdrinken op zee…
Het feit dat zoveel mensen zich op deze manier uiten in de hedendaagse cultuur bevestigt enkel maar dat tattoeages en sociale achtergrond niet langer strikt aan elkaar gebonden zijn. Zij die op dit vlak discrimineren zijn de boosdoeners, gevoed door ge-antidateerde meningen zoals de jouwe.
Met open mond lees ik je blog en verbaas mij werkelijk over je semi-intellectuele gemier, je bekrompen geest en ja, zelfs je diep gewortelde angst voor het onbekende, dat durf ik steevast te beweren.
Tevens voelde ik mij, als getatoeëerd persoon, aangevallen over de zin: “Die generatie gelooft niet in God, ze gelooft in zichzelf.” Zal ik je even mijn doop – en belijdenisformulieren doormailen, want volgens jou gaan religie en tatoeages niet samen. Alleen al met deze enkele zin valt je hele blog omver en kan ik je als mens niet meer serieus nemen, wat jammer is, want ik geloof dat je best een leuk persoon bent, alleen je probeert te hard meningen te vormen over onderwerpen waar je geen kaas van gegeten hebt.
Je bent nog piepjong en hopelijk ervaar je nog wat levenslessen buiten je comfortzone, die je geest iets verbreden en je bekrompenheid wegneemt, want nu is het om te huilen.
Groet, Kirry
Wat een hoop reacties (waarvan een aantal zeer zinnig zijn) op iemands mening die, zoals het lijkt, nogal een nauwe blik werpt op iets waarvan mevrouw duidelijk geen kaas heeft gegeven. Beste Rosanne, ga je ook zo tekeer als je iemand ziet met de verkeerde schoenen aan? De verkeerde kaas koopt? (“U moet belegen kopen, dat smaakt beter VIND IK”) Ik wens je succes in het verdere leven en hoop dat je je een weg weet te banen tussen al die mensen die een andere mening hebben. Je zal het nodig hebben.
Rosanne, dit is een van de betere Nederlandstalige opiniestukken die ik sinds een lange tijd heb gelezen. Mijn complimenten!
Tatoeages illustreren perfect de gewoonte van steeds meer leden van de midden- en bovenklasse om gedrag van de onderklasse over te nemen. Het is een van de meest duidelijke symptomen van de problematiek die Theodore Dalrymple beschrijft. Andere symptomen zijn vulgair taalgebruik en agressief gedrag: eerst voornamelijk, maar niet uitsluitend, beperkt tot de onderklasse, nu maatschappelijk breed gedragen (niet toevallig zijn beide symptomen zichtbaar bij sommige getatoeëerde ‘reaguurders’ hierboven).
Caroline, het lijkt mij sterk dat Rosanne uit een ‘neonazistisch milieu’ komt, want neonazi’s staan juist erom bekend dat ze zich zo welig tooien met tatoeages. Het hoeft trouwens niet te verbazen dat ex-neonazi’s zoals Bryon Widner ontzettend veel spijt hebben van al die tatoeages die zij destijds hebben laten zetten. Gelukkig voor hem heeft hij na 25 operaties weer een normaal hoofd.
Rosanne, aangezien je naast je promotie-onderzoek in de moleculaire microbiologie duidelijk tijd te over hebt, heb ik een goede tip voor je:
meld je aan als vrijwilliger in de dementerenden- of verstandelijk gehandicaptenzorg. Doe je ook nog eens wat nuttigs. En wie weet kun je dan binnenkort iets vertellen over zaken die er echt toe doen.
Wel interessant dat het in de reacties van de mensen die zichzelf omschrijven als hoogopgeleiden met tattoos wemelt van de spelfouten.
Je hoeft niet alleen laagopgeleid te zijn om spelfouten te maken. Ik ken zat hoogopgeleide personen die spelfouten maken. En die hebben vaak geen tattoos.
En verder wil ik melden dat ik het stuk wat Rosanne geschreven heeft echt walgelijk vind. Wat een bekrompen geest. Wij zeggen ook niks over het feit dat jij dezelfde bril hebt als 30000 andere mensen. Wij zeggen ook niks over het feit dat jij waarschijnlijk je haar laat knippen bij een kapper waar ook 1000 andere mensen hun haar laten knippen.
Ik zou zeggen, schrijf eens een stuk wat veel mensen aangaat. Bijvoorbeeld de bonussen die directeuren krijgen, of schrijf desnoods wat over Griekenland. Dat zou echt interessant zijn met die bekrompen manier van denken van je.
Ik had me voorgenomen het hele stuk te lezen maar mijn interesse viel na ongeveer 6 alinea’s weg.. Dat je zoveel woorden nodig hebt om je mening te uiten over iets waar je je zo niet druk om moet maken! Joh, laat toch lekker iedereen doen wat hij of zij wil! Ik ben zelf ook hoogopgeleid en vind tattoos iets wat ieder voor zich moet beslissen. Belachelijk dat je neerzet dat t iets is voor laag opgeleide mensen! Heeft er toch geen donder mee te maken, het gaat toch om wat ieder voor zich mooi vind. Kijk lekker de andere kant op en verspil verder geen inkt aan dit soort elitair gebrabbel.
Een modieuze koffiezaak? Sinds wanneer heeft koffie met mode te maken? En sinds wanneer kan een gebouw modieus zijn? Is dat modieus koffie drinken 2.0 net zoiets als je lichaam vergallen met inkt? Leuk stuk om te lezen. Ik ben zelf groot voorstander van inkt in huid. Denk eens aan het leer dat je draagt.. Ramvol!
Maar goed, ieder zijn mening. Op deze manier hoeft het echter niet vind ik. Als we islamitische en joodse mensen gaan weigeren voor banen omdat ze besneden zijn (een levenskeuze) staat opeens de wereld op zijn kop. Onzichtbaar is het, maar daardoor niet minder vergelijkbaar. Maar over tattoos moet je opeens elitair gaan lopen kletskoeken.
Wat betreft de dynamiek van een entiteit, mag je wat mij betreft wat verder doorredeneren. Iemand laat immers meerdere plaatjes zetten en draagt zo meerdere verhalen mee. Is het niet zo dat jij je Kill Bill posters nog ergens in een doos hebt zitten als herinnering aan die fijne pubertijd? Dat die ets nog ergens verstopt ligt zodat je later terug kan kijken? Of maak je dan een denkfout? Kleren dekken immers ook af, hoe vaak kijk jij bewust naar je blote buik per dag? Hoe vaak zie jij jouw eigen rug? Dat zal vast maar eens in de week zijn.. Minder vaak dan dat je een poster zou zien.
Wanneer ik klaar ben met mijn universitaire studie en me onder de high society begeef in een modieuze koffiezaak, kom ik je graag nog eens tegen om uit te leggen wat er, waarom op mijn lichaam staat. We zullen zien of jouw dynamische entiteit er dan nog steeds zo tegenover staat wanneer je alleen nog maar een arts kunt krijgen met inkt in zijn lichaam of wanneer jouw eigen opdrachtgever je roze velletje niet waardeert. Ooit trouwens bedacht dat er ook donkere mensen bestaan die niet een blank of roze vel hebben?
I rest my case.
Er zijn gewoon mensen die hun eigen leven durven te leiden, ongeacht afkomst of opleiding. Doen wat het grootste deel van de bevolking normaal acht is niet altijd de beste keuze kunnen we afleiden uit bijvoorbeeld de tweede wereldoorlog. Ik ben blij dat wij zelf kunnen kiezen hoe we eruit willen zien en hoe wij willen leven. Hier hebben voorgaande generaties hard voor gevochten!! Tattoos zijn een lichaamskunst die overal voorkomt in alle culturen in alle tijden. Of zijn Maori’s uit New Zeeland, of Dayaks uit Borneo ook allemaal criminelen?
Je zou van hoogopgeleiden wel enige tolerantie verwachten!!
Respectloos stuk.
Ben het helemaal eens met de poster boven me (Anne, op moment van schrijven).
Hier ga ik verder ook helemaal geen woorden aan vuil maken.
Zucht, lachwekkend gewoon die Rosanne. Hier ga ik geen woorden meer aan vuil maken want dat doet ze zelf al.
“Net als grote brillen en vintage bloemetjesjurken zijn tattoo’s mode.”
Weet je wat ook mode schijnt te zijn? Mensen beoordelen en veroordelen op vanalles behalve op waar het echt om draait: Inhoud.
Heel beknopt samengevat noem je alle mensen met tatoeages achterlijk, alleen vanwege het feit dat ze tatoeages hebben. Zonder dat je ze kent. Zonder dat je ook maar enig idee hebt wie ze zijn. Dat noem ìk achterlijk.
In zijn algemeenheid: Laten we ons eens respectvol gaan gedragen tegenover mensen die misschien anders over dingen denken dat wijzelf. Of zelfs een keer goed luisteren naar anderen. Misschien leren we daar nog wat van.
Wat een ontzettend langdradig zeikstuk zeg. Ben bij de derde “Laten we de vooroordelen eens even op een rijtje zetten Alinea” al afgehaakt.
Schrijftechnisch ben ik er ook al niet stuk van. Het leest nogal monotoon en verbitterd waardoor je weinig sympathie opwekt. Je zult vast een boel fans bij de Jongerenafdeling van de Plaatselijke Geloofsgemeenschap hebben, en ook voor Bejaarde Jeugd Van Tegenwoordig Zeikerds zullen ze er stuk van zijn.
Volgende keer een paar oogkleppen of een hele donkere zonnebril op als je op een terras zit.
zit godverdomme eens niet te zeiken over wat anderen leuk of mooi vinden.
Altijd en eeuwig maar zeiken over onzin onderwerpen.
Kan men niet leven zonder te zeiken en klagen over iets.
Get a Fucking Life stakkers !
ik verbaas me echt. Tattoo is kunst en zelfverminking is een symptoom van psychische nood. het commentaar doe wat met je leven ga met mensen werken laat je vooroordelen varen totaal mee eens kijk verder dan je neus lang is.
Hoogopgeleiden laag opgeleiden sorry hoor maar we zijn allemaal mens en tattoo is ouder dan jij ooit zult worden. ik zit trouwens mn tijd te verdoen
…..
The only difference between tattooed people and non-tattooed people is that tattooed people don’t give a shit that you don’t have tattoos!!
Waardeloos stukje, geschreven door een zeer bekrompen en kortzichtige mevrouw die waarschijnlijk erg graag een Tattoo wil maar niet durft…..
Groeten van een zwaar getattooeerde meneer
Ik ben het eens, maar ook niet eens met uw stuk. Momenteel is het inderdaad de rage om Ben Saunders na te doen in de tattoowereld, zoals u het voorbeeld heeft van de nekzoen. Echter zijn dat mensen die niet goed na kunnen denken, over waar de afbeelding voor staat en doen het gewoon voor de leuk.
Echter, ik heb mijn tattoo laten zetten na jaren denken. Deze tattoo zit op mijn enkel, en betekend heel veel voor me, omdat er kleine elementen inzitten die elk een ander standpunt in mijn leven uitbeelden. Zeker denk ik ook na over andere tattoeages, maar deze mogen alleen op een plek komen die nauwelijks gezien wordt, zoals mijn enkel. Ik riskeer hier niet mijn carriere mee en denk ook goed na waar ik een mogelijk volgende tattoeage dus laat zetten.
Het is dan ook respectloos van u, om er gewoon vanuit te gaan dat ieder mens met tattoeages hetzelfde is. Er zijn verschillende mensen hierin te onderscheiden:
1. De bende-leden, de welbekende tattoo die staat voor verbondenheid in een bende.
2. De hersenloze mode mensen, ook wel de Ben Saunder volgers
3. De betekenis mensen, die een tattoo laten zetten uit echte betekenis
4. De tattoo mensen, de mensen die tattoo’s als kunst zien en het gewoon mooi vinden
Er is dus wel degelijk een verschil, en zulke mensen zijn niet over één kam te scheren.
Het verschil tussen mensen met en mensen zonder tattoo’s is dat mensen MET het niks interesseert dat een ander ze niet heeft
Eens met Job.
En wat mij betreft is kortzichtigheid juist de smet van deze samenleving. Uw stuk is denigrerend geschreven en barst van vooroordelen. Als tattoos u zo’n doorn in het oog zijn in het straatbeeld, doet u er denk ik beter aan om gewoon de hele dag binnen te zitten. Mensen durven vrij te zijn en te kiezen voor wat ze zelf mooi vinden, wie bent u om dat te veroordelen?
The only difference between people with tattoos and people without is that we don’t judge you for not having tattoos.
That’s all I have to say.
heb je nou echt niks beters te doen of schrijf je dit om mensen boos te maken om zo een gevoel van aandacht te creëren. heel zwak
Op zulke momenten schaam ik me zo erg dat ik in een land woon waar mensen nog zo ontzettend kortzichtig kunnen zijn! Dit is namelijk weer zó typisch Nederlands. Je bemoeien met en het afzeiken van zaken waar je duidelijk totaal geen verstand van hebt. De meeste mensen laten een tattoo zetten voor zichzelf. Of dit nu een diepere betekenis heeft of dat ze het gewoon mooi vinden is bijzaak, maar wie ben jij om daar over te mogen oordelen? Ook vind ik het erg vreemd om juist een groep mensen die zichzelf durven te uiten “meelopers” te noemen.
Ook ik heb mijn halve lichaam “verminkt” met gekleurde inkt en ja ook ik ben hoger opgeleid. De meeste mensen met tattoos die ik ken komen ook uit de, zoals jij het zo graag verwoord, “hogere klasse”. Ik zie zelf niet zo in waarom dit überhaubt van belang is, maar dat terzijde…
Het is gewoon erg jammer dat het karakter van mensen niet zichtbaar is aan de buitenkant, want ik weet zeker dat de mensen op het terras zich dan sneller aan jou zouden ergeren dan aan de fantasievogel van het desbetreffende meisje.
Verbreed je horizon eens. Natuurlijk hoef je iets niet mooi te vinden, maar om een passie van zo’n grote groep mensen compleet de grond in te boren is wel erg respectloos. Dan kan je nog wel zo hoog opgeleid zijn of je intellectueel beter voelen dan een ander, maar dankzij dit gedrag val jij voor mij in de categorie “lage klasse”.
Get a life en koop op de markt even een onsje gezond verstand. Zo te lezen heb je zelf namelijk nogal een hoop issues en problemen, anders zou je je waarschijnlijk niet zo ergeren aan het geluk van ander. Toon eens interesse in de medemens. Ook als hij of zij misschien niet helemaal in jouw straatje past. Je wilt zelf toch ook graag met respect behandeld worden? Anders zou je niet aan het eind van de tekst neerzetten dat scheldpartijen verwijderd worden. Je vraagt er natuurlijk wel zelf om op deze manier, maar ik zal me niet tot dat niveau verlagen. Ik hoop voor je dat je je naast je educatieve ontwikkeling ook ooit nog op een ander vlak zult ontwikkelen. Je zult zien dat je dan ook zelf een stuk geluk en rust zult vinden. After all, karma’s a bitch isn’t it?
Wat een ongelooflijk bevooroordeeld rot stuk!
Jammer dat er zo over geschreven word. Zoveel onbegrip, klein denken en duidelijk is dat de schrijfster niet geïnvesteerd heeft research, maar puur uitgaat van haar eigen ideeën en die voor de waarheid neemt. Gevaarlijk vind ik dat.
Mooiste is het idee dat alleen de onderste uit de samenleving dit zouden doen. Met een beetje tijd en een bezoek aan de bibliotheek had je kunnen zien dat er zelfs koningen waren die getatoeëerd waren.
Ik vind werken bij een justitiële instantie en leiding geven aan 40 mensen toch niet echt laag opgeleid en ja ik heb tatoeages die heel belangrijk voor mij zijn en wel overwogen zijn gezet. Jouw insinuaties zijn voor mij als een belediging alsof ik er voor zou kiezen Bambi en Stampertje op elke wang van mijn billen te laten zetten. .
Het ergste vind ik niet de woorden die je hier neer plempt, maar de toon die tussen de regels door druipen en het verhaal vergiftigen met jouw trieste kijk op een vorm van kunst.
Ik ken mooiere getatoeëerde mensen die mensen nemen zoals ze zijn en daar draait het toch om in de wereld denk ik.
Ben heel benieuwd of mevrouw zelf nog gaat reageren. Geweldige reacties, waar ik me bij heel veel kan aansluiten. Eerst dan zou ze ècht ballen hebben. Of misschien zit ze nu zelf in de tattoo-shop….
Nee die opgeblazen toeren van tegenwoordig. Of de meiden van 14 dit zich kleden alsof ze 20 zijn. Ga je daar druk over maken! Ik dacht dat deze maatschappij niet meer zo bevoordeeld was.. Maar helaas. Binnenkort laat ik er een zetten samen met mijn zus. Omdat we trots zijn en dat willen laten zien. Maar dat is blijkbaar erg laag en don van ons. jammer mensen. Dat jullie zo bekrompen zijn..
Beste allemaal, dank voor jullie reacties. Ik wilde graag het volgende toevoegen:
-Mijn stuk gaat niet over de onderklasse. Mijn stuk gaat juist over hoe de middenklasse als een blok valt voor de tatoeage. Dat is een opvallende ontwikkeling, want de tatoeage was vroeger in de Westerse wereld onmiskenbaar een hobby voor de onderklasse. (Ik ben ervan op de hoogte dat dat in andere culturen niet zo was maar daar kan ik niet over oordelen. Iets wat vroeger gebeurde is niet per se slecht of goed, je kunt het alleen vanuit jouw referentiekader in een maatschappij die je kent beoordelen. Dat heb ik gedaan.) Reacties van mensen die zeggen dat ze een hoge opleiding hebben genoten, bewijzen nu juist wat ik schrijf.
-Ik vind mensen met een tatoeage niet dom, sommige tatoeages vind ik zelfs heel mooi. Ik vind de beslissing om er één te zetten dom. Net als roken en rijden zonder gordel. Ik betoog ook niet dat tatoeages verboden moeten worden, ik vind dat iedereen er zo uit moet zien zoals hij wilt maar ik vind ook dat ik daar wat van mag zeggen.
-De vergelijking met hoofddoeken / kleding / haren verven etcetera gaat niet op. Dat is juist de hele essentie van een tattoo. Iemand kan besluiten te stoppen met een hoofddoek dragen, of er juist één gaan dragen omdat je soms orthodoxere perioden meemaakt in je leven. Dat kan niet met een tattoo. Je kan je niet bedenken, je kan nauwelijks terug. Je kan de namen van je kinderen wel op je arm laten zetten omdat je er zeker van bent dat je je hele leven van ze zult houden, maar je weet niet of je je hele leven een man zult zijn die de namen van zijn kinderen op zijn arm heeft. Je zou zomaar kunnen veranderen.
-Dit artikel is oorspronkelijk verschenen als opinieverhaal in de NRC van zaterdag 5 november.
Dit ter verduidelijking. Binnenkort kun je geen reacties meer plaatsen want dan heb ik genoeg van het `moderaten`. (Je moet mensen natuurlijk wel een beetje tegen zichzelf in bescherming nemen, als ze je in een opwelling uitschelden voor kankerhoer. Straks kunnen ze geen baan meer krijgen 😉
Ik ben het eens met Job, dat is nog eens een goed stuk tekst.
Dat getuigt tenminste van respect.
Jij schrijft zo ongelooflijk bekrompen, belachelijk gewoon.
Je mening uiten is 1 ding, maar dit?
Niet iedereen hoeft tattoo’s mooi te vinden, natuurlijk heeft iedereen een eigen smaak.
Maar jij probeert het als feiten neer te zetten, wat wil je hier nou eigenlijk mee bereiken? Je zet jezelf alleen maar voor schut..
Je hebt het over verminking e.d., dan wil ik vragen of je ooit wel eens een spiegel voorgehouden hebt? Jij zou anders best eens wat ‘verminking’ kunnen gebruiken. Zou je waarschijnlijk alleen maar van opknappen..
Wat een bekrompen mens ben jij zeg, bah.
Quite arrogant I have to say. Have you even had a conversation with any of these “lower class” people? Probably not. Too busy judging them for the way they look no doubt.
Deze zal heeeel cliché zijn, maar toch is het er 1 die me te binnen schoot, die hier heel goed bij past.
“The only difference between tattooed people and non-tattooed people is that tattooed people don’t give a damn that you don’t have tattoos..”
Jammer….een erg bevooroordeeld stuk…niet iedereen ‘verminkt’ zijn lichaam, dat is puur de visie van deze schrijfster…eigen mening = ok maar dring die niet een ander op = indoctrinatie !
Alsof iedereen met een tattoo deze heeft laten zetten in een opwelling/dronkenbui.
Meestal is dit een weloverwogen keuze, wordt er voor gespaard (niet goedkoop) dus bedenktijd genoeg !
Wees eens minder kritisch op andere mensen en kijk eens beter naar jezelf…. of neem een tattoo, eentje die jouw persoonlijkheid uitdraagt (of moet deze nog ‘ontworpen’ worden) ?
Beste Rosanne,
op het meeste hoef ik niet meer te reageren; dat is al gedaan. Ik wil dan ook zo min mogelijk op je oorspronkelijke stuk ingaan, maar reageren op je laatste reactie:
De essentie van je stuk is duidelijk niet ‘het vallen van de middenklasse (welke je trouwens niet definiëert) voor de tatoeage’. Gezien je woordkeuzes en referenties, lijkt het me duidelijk dat jij een vooringenomen positie ten aanzien van tatoeages hanteert. Dat mag uiteraard, niets mis mee. Het probleem zit hem echter in jouw presentatie, waarin je persoonlijke opvattingen presenteert als feiten. Voorbeeld: tatoeages kwamen oorspronkelijk alleen voor in de onderlaag van de maatschappij.
Een beetje research had je kunnen leren dat (in Nederland, want je wil niet kijken naar andere culturen, waarin tatoeages andere betekenissen hebben) oorspronkelijk tatoeages toebedeeld aan de hogere klassen. Leden van het koningshuis zaten onder de ‘royal ink’. Pas later, eigenlijk net als met voetbal en tennis (om maar iets te noemen), is dit toegetreden tot de burgerlijke klassen. Maar goed – een mens kan zich vergissen.
Maar wat betreft je woordkeuzes: verminkingen, het vergelijken van de keuze voor een tatoeage met de keuze voor zelfmoord. Dat gaat absoluut niet over klasse-verschillen. Dat is jouw persoonlijke afkeur en walging ten aanzien van het onderwerp die je probeert te verantwoorden binnen je tekst. Retorisch een sterke truc.
Ik weet trouwens niet precies wat je probeert te zeggen met “Ik vind de beslissing om er één te zetten dom.” Bedoel je dat mensen die SLECHTS 1 tatoeage nemen dom zijn, of heb je gewoon de nadruk op het verkeerde woord gelegd, en bedoelde je dat ‘de beslissing OM er een te nemen’ dom is?
Enne… het feit dat je spreekt over een ‘orthodoxe periode’ impliceert óf dat je zelf religieus gemotiveerd bent in deze column ( “U zult de tempel des heren niet ontheiligen” ) óf dat je niet beseft dat men niet echt een ‘orthodoxe periode’ kan meemaken – orthodoxie verwijst namelijk naar overtuiging, niet naar de emotionele koppeling daarvan 😉
En wat je mening betreft: trust me – ik ben niet degene die zich vergist.
Met vriendelijke groet,
Elmer – de jongen die blijkbaar in de war is 🙂
De ondertoon die er in dit stuk aanwezig is over de “lagere” van onze samenleving vind ik werkelijk misselijkmakend. Er word hier op een spotende manier over mensen gepraat, daardoor denk ik dat mevrouw Hertzberger erg vol is van haar eigen ik.
Ik ben het met de persoon uit het stukje eens. We leven in 2011, oude stijve gewoontes en etiquette wat vroeger werd gezien als dood normaal is ver te zoeken. Dit heeft voor en nadelen, maar dat iedereen zich mag uiten vind ik een heel groot voordeel. Dat dit bij veel mensen ook via het lichaam gebeurd is een keuze die zij tegenwoordig gelukkig zelf mogen maken.
Daarnaast moet ik toegeven dat het waar is dat tattoo’s tegenwoordig aardig “hip” zijn. Dat betekend nog niet dat iedereen maar klakkeloos Tweety en dolfijnen op zijn lichaam kliedert. In tattooshops en de wereld hier omheen hangend zijn bepaalde standaards wat men adviseert:
– De kans dat je spijt krijgt van tattoo’s voor je 18de is vrij groot, dus wacht tot na je 18de.
– Denk eerst ongeveer een half jaar tot een jaar na over je concept/idee voordat je deze laat zetten.
En zeg nou zelf, is het niet bespottelijk als iemand word afgewezen voor een aantal afbeeldingen op zijn/haar lichaam? Zolang deze niet aanstootgevend zijn voor de klanten, zal een enkeling zich hier toch maar aan storen?
Haha. Tattios vielen onder het rijtjr roken? Roken was iets normaals wat uedereen deed.
Pingback: Tattoo You. | zwetsmajoor
Pingback: Waarom heb je zoveel tattoos? - Nathaliekriek.nl